Høgt på eit tre

Høgt i eit tre ei kråke sat, simsalabim ba ba.. lydde barnevisa. Men i dag var det ingen jeger som kom, men sommarvind.

Ei kråke som truleg har bygt seg reir i ei furu hos grannen, har og funnen seg ein utkiksplass på ei tynn grein heilt i toppen på ei nærliggane bjørk. 

I stille vær er det ein roleg plass, men i dag var det heller motsett. Det bles ei god utrøne som fekk greinene på bjørka til å svinge kraftig på seg. 

Men kråka gav ikkje opp plassen sin om den var heller uroleg av seg. Ho klora seg fast sjølv om ho i verste vindkasta måtte ta vingene til hjelp for å ikkje misse taket.

Sol og varme

Så kom mai med sol og varme, og takk for det. Torsdag er fast balldag på Rjåneset, og i dag hadde det vore fint og innteke middagen ute på terassen, men i dag trekte eg innandørs, inn i eit kjølegare rom.

Men først var eg ein tur ut på terassen for å nyte utsikta til fjorden, bygda og Nipa som reiste sin store finger over fjord og bygd. 

På berget ned for kafeen var der nokre andre som låg og varma seg i solsteiken. Fire boargjeiter låg der i fred og ro. Dei er innleigde for å drive litt skogrydding  rundt kafeen og utleigehyttene.

Eg derimot vart ropt inn i kafeen. Han på kjøkenet ville ha meg inn for å høyre kva eg ville ha på talerkenen. Han gav meg fleire rettar å velgje nellom, men i dag vart potetball, med ein pølsesnadd, litt kjøt og ei potet attåt. Og ballen var stor, så mett vart eg.

Det skal vere bra å gå.

Eg har aldri brukt å gje meg nyttårsforsett, for eg har visst at eg kom til å bryte dei etter kort tid.

Men no når våren og varmen kom så har eg byrja på eit nytt , og vonleg, godt forsett. Å gå minst 5000 steg kvar dag. Eller kanskje det er best å sei, nesten kvar dag. Eg eg ikkje trygg på balansen min, og difor har eg fått meg eit armbandsur som skal varsle ut om eg  ramlar og vert liggande. Men uret vil gjerne ha meg til å gå desse antal steg, eller meir, kvar dag. Eg var ein tur til mi dotter i Kaupanger for nokre dagar sidan, og då drog ho meg med ut å gå kvar dag. Endå så varmt vær det var. Då var det mellom anna langs stranda av Kaupangerbukta at turane gjekk.

Denne helga var eg med mi dotter på  Nesjestranda, og ho drog meg med ut å gå. I dag vart det vel 6000 steg, fram og attende, heilt ut vestlegaste neset på Nesjelandet der Romsdalsfjorden opnar seg ut vestover mellom Sekken og Bolsøya. Heilt ut mot nordøyane langt der ute i vest.

Og i aust, bak Sekken og Nesjelandet, vert Langfjorden omkransar av sine fjell.

Og i nord, bak  Karlsøya og Bolsøybrua ligg Fannefjorden med Moldefjell over.

Og i dag låg vakre Romsdal bada i sol.